Pte
Ellis Humphrey (Hedd Wyn) Evans
Informatie over geboorte
|
Geboortedatum: 13/01/1887 |
|
Geboorteplaats: Trawsfynydd, Merionethshire, Wales, Verenigd Koninkrijk |
Algemene Informatie
|
Beroep: Landbouwer/ Dichter |
Informatie legerdienst
|
Land: Wales, Verenigd Koninkrijk |
|
Strijdmacht: British Expeditionary Force |
|
Rang: Private |
|
Service nummer: 61117 |
|
Dienstneming plaats: Blaenau Ffestiniog, Merionethshire, Wales, Verenigd Koninkrijk |
|
Eenheden: — Royal Welsh Fusiliers, 15th Bn. (1st London Welsh) (Laatst gekende eenheid) |
Informatie over overlijden
|
Datum van overlijden: 31/07/1917 |
|
Plaats van overlijden: Pilkem, West-Vlaanderen, België |
|
Doodsoorzaak: Killed in action (K.I.A.) |
|
Leeftijd: 30 |
Begraafplaats
|
Artillery Wood Cemetery Plot: II Rij: F Graf: 11 |
Onderscheidingen en medailles 2
|
British War Medal Medaille |
|
Victory Medal Medaille |
Points of interest 3
| #1 | Geboorteplaats | ||
| #2 | Dienstneming plaats | ||
| #3 | Plaats van overlijden (bij benadering) |
Mijn verhaal
Ellis Humphrey Evans was een dichter uit Wales, die verschillende leerstoelen had gekregen voor zijn poëzie. Een leerstoel is de meest prestigieuze prijs die een Welshe muzikant of dichter kan winnen in een Eisteddfod, een Welsh festival van literatuur, muziek en optredens. Ellis Humphrey Evan kreeg de bardische naam Hedd Wyn, wat in het Engels vertaald kan worden als Gezegende Vrede.
Ellis Humphrey Evans was aanvankelijk vrijgesteld van militaire dienst, omdat hij meehielp op de boerderij van zijn vader. Het boerenbedrijf werd gecategoriseerd als essentieel werk, dat hielp bij het ondersteunen van de oorlogsinspanningen. Maar omdat de boerderij van Evans als overbezet werd beschouwd, moest de familie Evans één van haar zonen naar het Britse leger sturen. Ellis koos ervoor om dienst te nemen in plaats van zijn 18 jaar oude broer, toen deze zijn oproep ontving.
Ellis Humphrey Evans diende vervolgens als soldaat in de Royal Welsh Fusiliers, 15de Bataljon, onderdeel van de 113de Brigade van de 38ste (Welsh) Divisie. Het 15de Bataljon, Royal Welsh Fusiliers zou deelnemen aan de openingsaanval van de Derde Slag bij Ieper, de Slag om Pilckem Ridge.
De 38ste Divisie rukte om 3u.50 op met twee Brigades plus één ter ondersteuning. De 113de Brigade was aan de linkerkant van het front van de Divisie, de 114de aan de rechterkant en de 115de Brigade was ter ondersteuning. De 38ste (Welsh) Divisie moest het verwoeste gehucht Pilkem en een positie op de heuvelrug halverwege de Steenbeek en het gehucht veroveren. Dit laatste was het uiteindelijke doel van de Divisie en werd de Groene Lijn genoemd. Hun eerste doel, de Blauwe Lijn, liep halverwege tussen het IJzerkanaal en Pilkem. Het tweede doel, de Zwarte Lijn, liep net achter het gehucht Pilkem. Eens ze de Groene Lijn bereikt hadden, zouden twee Bataljons van de 115de Brigade door de 113de en 114de Brigade oprukken en de Steenbeek overgangen veroveren.
Het bataljon stak tegen 2u30 het kanaal over en wachtte op het signaal om aan te vallen. De Britse artillerie legde om 3u.50 een spervuur neer waarachter de troepen moesten oprukken. Ondanks het uitstekende en zware spervuur hadden de mannen de grootste moeite om richting te houden, omdat het nog te donker was. Toen de mannen van de kanaaloever af waren, ging het gemakkelijker. De Blue Line werd met relatief gemak bereikt. Het 10de en 13de Welsh Bataljon van de 114de Brigade veroverden de Blauwe Lijn om 5u.20. De aanval werd daarna voortgezet door het 15de Welsh Regiment aan de rechterkant en het 14de Welsh aan de linkerkant, van de 114de Brigade.
De 15th Royal Welsh Fusiliers rukten ook op naar de Zwarte Linie bij het aanbreken van de dag. Hoewel het gehucht Pilkem tot puin was gereduceerd, was het zwaar versterkt door de Duitsers. Temidden van de ruïnes van Pilkem hadden de Duitsers een reeks betonnen schuilplaatsen en pillendozen gebouwd, die bestand waren tegen zware granaten. Bijgevolg kreeg het bataljon te maken met zware tegenstand voor het gehucht. Het werd beschoten door een Duits spervuur voor Pilkem en kreeg te maken met machinegeweer- en sluipschuttersvuur van de verdedigers van Pilkem. Ondanks de standvastige weerstand en het lijden van zware verliezen, passeerde het bataljon Pilkem en bereikte de Zwarte Lijn in relatief goede formatie.
Gesteund door zes Lewis Guns van de 14th Royal Welsh Fusiliers en twee compagnieën van de 16th Royal Welsh Fusiliers, ging de 15th Royal Welsh Fusiliers op weg naar de Groene Linie. Ze stuitten op aanzienlijke tegenstand bij Battery Copse en vanuit huizen in Brierley Road. De situatie werd nijpend. De 15th Royal Welsh Fusiliers waren de meeste van hun officieren kwijt en verloren het tempo van het spervuur. Het Britse spervuur kwam neer op de voorste linies van het bataljon, wat verwarring toevoegde aan de toch al chaotische situatie. Bataljonscommandant Luitenant-kolonel Norman beval het bataljon toen om posities te consolideren bij het Duitse bolwerk op Iron Cross Ridge, 150 yards kort voor de Groene Lijn. De 115de Brigade passeerde daarop het bataljon en trok verder naar de Steenbeek. Hiermee eindigden de gevechten van de 15th Royal Welsh Fusiliers op 31 juli 1917.
Soldaat Ellis Humphrey Evans sneuvelde in de strijd tijdens de eerste dag van de Slag bij Pilkem Ridge. Volgens zijn 'Burial Return Sheet' werd hij gedood in de noordelijke buitenwijken van Pilkem. Hij werd aanvankelijk net ten noorden van Pilkem naast de Pilkem-Bixschoote weg begraven. Private Ellis Humphrey Evans werd later herbegraven op Artillery Wood Cemetery bij Boezinge. Zijn grafsteen kreeg het opschrift "Y Prifardd Hedd Wyn" (De Opperbard, Hedd Wyn).
Evans had zijn oorlogsgedicht "Yr Arwr" (De Held), dat hij tijdens zijn training had voltooid, ingestuurd voor de 1917 Eisteddfod in Birkenhead voordat hij naar het front vertrok. Toen de ceremonie van Chairing the Bard op 6 september plaatsvond, riep de jury de auteur Fleur de Lys uit tot winnaar. Fleur de Lys was een pseudoniem van Hedd Wyn. Toen duidelijk werd dat de auteur op 31 juli 1917 op Pilckem Ridge gesneuveld was, werd de lege stoel in een zwart laken gedrapeerd. De stoel werd met de hand gemaakt door de Vlaamse ambachtsman Eugeen Vanfleteren, een timmerman geboren in Mechelen, België, die tijdens de oorlog naar het Verenigd Koninkrijk was gevlucht en zich in Birkenhead had gevestigd.
Ellis Humphrey Evans was aanvankelijk vrijgesteld van militaire dienst, omdat hij meehielp op de boerderij van zijn vader. Het boerenbedrijf werd gecategoriseerd als essentieel werk, dat hielp bij het ondersteunen van de oorlogsinspanningen. Maar omdat de boerderij van Evans als overbezet werd beschouwd, moest de familie Evans één van haar zonen naar het Britse leger sturen. Ellis koos ervoor om dienst te nemen in plaats van zijn 18 jaar oude broer, toen deze zijn oproep ontving.
Ellis Humphrey Evans diende vervolgens als soldaat in de Royal Welsh Fusiliers, 15de Bataljon, onderdeel van de 113de Brigade van de 38ste (Welsh) Divisie. Het 15de Bataljon, Royal Welsh Fusiliers zou deelnemen aan de openingsaanval van de Derde Slag bij Ieper, de Slag om Pilckem Ridge.
De 38ste Divisie rukte om 3u.50 op met twee Brigades plus één ter ondersteuning. De 113de Brigade was aan de linkerkant van het front van de Divisie, de 114de aan de rechterkant en de 115de Brigade was ter ondersteuning. De 38ste (Welsh) Divisie moest het verwoeste gehucht Pilkem en een positie op de heuvelrug halverwege de Steenbeek en het gehucht veroveren. Dit laatste was het uiteindelijke doel van de Divisie en werd de Groene Lijn genoemd. Hun eerste doel, de Blauwe Lijn, liep halverwege tussen het IJzerkanaal en Pilkem. Het tweede doel, de Zwarte Lijn, liep net achter het gehucht Pilkem. Eens ze de Groene Lijn bereikt hadden, zouden twee Bataljons van de 115de Brigade door de 113de en 114de Brigade oprukken en de Steenbeek overgangen veroveren.
Het bataljon stak tegen 2u30 het kanaal over en wachtte op het signaal om aan te vallen. De Britse artillerie legde om 3u.50 een spervuur neer waarachter de troepen moesten oprukken. Ondanks het uitstekende en zware spervuur hadden de mannen de grootste moeite om richting te houden, omdat het nog te donker was. Toen de mannen van de kanaaloever af waren, ging het gemakkelijker. De Blue Line werd met relatief gemak bereikt. Het 10de en 13de Welsh Bataljon van de 114de Brigade veroverden de Blauwe Lijn om 5u.20. De aanval werd daarna voortgezet door het 15de Welsh Regiment aan de rechterkant en het 14de Welsh aan de linkerkant, van de 114de Brigade.
De 15th Royal Welsh Fusiliers rukten ook op naar de Zwarte Linie bij het aanbreken van de dag. Hoewel het gehucht Pilkem tot puin was gereduceerd, was het zwaar versterkt door de Duitsers. Temidden van de ruïnes van Pilkem hadden de Duitsers een reeks betonnen schuilplaatsen en pillendozen gebouwd, die bestand waren tegen zware granaten. Bijgevolg kreeg het bataljon te maken met zware tegenstand voor het gehucht. Het werd beschoten door een Duits spervuur voor Pilkem en kreeg te maken met machinegeweer- en sluipschuttersvuur van de verdedigers van Pilkem. Ondanks de standvastige weerstand en het lijden van zware verliezen, passeerde het bataljon Pilkem en bereikte de Zwarte Lijn in relatief goede formatie.
Gesteund door zes Lewis Guns van de 14th Royal Welsh Fusiliers en twee compagnieën van de 16th Royal Welsh Fusiliers, ging de 15th Royal Welsh Fusiliers op weg naar de Groene Linie. Ze stuitten op aanzienlijke tegenstand bij Battery Copse en vanuit huizen in Brierley Road. De situatie werd nijpend. De 15th Royal Welsh Fusiliers waren de meeste van hun officieren kwijt en verloren het tempo van het spervuur. Het Britse spervuur kwam neer op de voorste linies van het bataljon, wat verwarring toevoegde aan de toch al chaotische situatie. Bataljonscommandant Luitenant-kolonel Norman beval het bataljon toen om posities te consolideren bij het Duitse bolwerk op Iron Cross Ridge, 150 yards kort voor de Groene Lijn. De 115de Brigade passeerde daarop het bataljon en trok verder naar de Steenbeek. Hiermee eindigden de gevechten van de 15th Royal Welsh Fusiliers op 31 juli 1917.
Soldaat Ellis Humphrey Evans sneuvelde in de strijd tijdens de eerste dag van de Slag bij Pilkem Ridge. Volgens zijn 'Burial Return Sheet' werd hij gedood in de noordelijke buitenwijken van Pilkem. Hij werd aanvankelijk net ten noorden van Pilkem naast de Pilkem-Bixschoote weg begraven. Private Ellis Humphrey Evans werd later herbegraven op Artillery Wood Cemetery bij Boezinge. Zijn grafsteen kreeg het opschrift "Y Prifardd Hedd Wyn" (De Opperbard, Hedd Wyn).
Evans had zijn oorlogsgedicht "Yr Arwr" (De Held), dat hij tijdens zijn training had voltooid, ingestuurd voor de 1917 Eisteddfod in Birkenhead voordat hij naar het front vertrok. Toen de ceremonie van Chairing the Bard op 6 september plaatsvond, riep de jury de auteur Fleur de Lys uit tot winnaar. Fleur de Lys was een pseudoniem van Hedd Wyn. Toen duidelijk werd dat de auteur op 31 juli 1917 op Pilckem Ridge gesneuveld was, werd de lege stoel in een zwart laken gedrapeerd. De stoel werd met de hand gemaakt door de Vlaamse ambachtsman Eugeen Vanfleteren, een timmerman geboren in Mechelen, België, die tijdens de oorlog naar het Verenigd Koninkrijk was gevlucht en zich in Birkenhead had gevestigd.
Bronnen 5
|
5 Battalion Royal Welsh Fusiliers (1st London Weslh), (The National Archives ,KEW (TNA), WO 95/2556/1). https://discovery.nationalarchives.gov.uk/details/r/C14303 Verdere verwijzing |
|
Hedd Wyn - farmer, soldier, poet http://www.eryri-npa.gov.uk/visiting/yr-ysgwrn Gebruikte bronnen |
|
McCarthy C., The Third Ypres Passchendaele. The Day-by-Day Account, (London, Arms & Armour Press, 1995), pg. 28-29. Gebruikte bronnen |
|
McGreal S., Boesinghe, (Barnsley, Pen & Sword, 2010), pg. 143-205. Gebruikte bronnen |
|
Wikipedia Hedd Wyn https://en.wikipedia.org/wiki/Hedd_Wyn Gebruikte bronnen |
Meer informatie 3
|
Commonwealth War Graves Commission Database https://www.cwgc.org/find-records/find-war-dead/casualty-details/100906 |
|
Namenlijst (In Flanders Fields Museum) https://namenlijst.org/publicsearch/#/person/_id=435e0f4a-ffce-451d-bbc9-517693fa21bf |
|
Lives of the First World War (Imperial War Museum) https://livesofthefirstworldwar.iwm.org.uk/lifestory/1738304 |