Lt
Victor Wolrad Friedrich Adolf Wilhelm Albert zu Waldeck und Pyrmont
Informatie over geboorte
|
Geboortedatum: 26/06/1892 |
|
Geboorteplaats: Arolsen, Kreis der Twiste, Duitse Keizerrijk |
Informatie legerdienst
|
Land: Duitse Keizerrijk |
|
Strijdmacht: Deutsches Heer |
|
Rang: Luitenant |
|
Eenheden: — 4. Eskadron, Garde-Dragoner-Regiment Nr. 23 (Laatst gekende eenheid) |
Informatie over overlijden
|
Datum van overlijden: 17/10/1917 |
|
Plaats van overlijden: Moorslede, België |
|
Doodsoorzaak: Killed in action (K.I.A.) |
|
Leeftijd: 25 |
Begraafplaats
|
Erbbegräbnis, Schloss Rhoden Plot: Onbekend Rij: Onbekend Graf: Onbekend |
Points of interest 2
| #1 | Geboorteplaats | ||
| #2 | Plaats van overlijden (bij benadering) |
Mijn verhaal
Victor Wolrad Friedrich Adolf Wilhelm Albert Prinz zu Waldeck und Pyrmont was het achtste kind van George Victor zu Waldeck und Pyrmont en het eerste kind met zijn tweede vrouw Louise zu Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg. Hij werd geboren op 26 juni 1892 in Arolsen, Waldeck und Pyrmont. Na een mislukte universitaire carrière, nam Wolrad dienst in het Duitse leger. Hij klom op in rang tot luitenant van het 23. Garde-Dragonder-Regiment. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam zelf actief deel aan verschillende patrouilles.
Wolrad sneuvelde op 17 oktober 1914 in Moorslede. Op die dag maakte zijn regiment deel uit van een uitgebreide patrouille, samen met het 8. Jäger Regiment zu Pferde en zo’n 40 wielrijders. Ze kregen als opdracht het gebied voorbij Menen richting Dadizele, Moorslede en Westrozebeke te verkennen. Wolrad werd samen met 14 dragonders en met Luitenant von Neuville met 14 cavaleristen vooruitgestuurd. In Dadizele stoten ze op wat verzet van een Britse cavaleriepatrouille en een pantserwagen, maar ze slaagden erin deze troepen te verdrijven met slechts 1 paard als slachtoffer. In Moorslede leed het 23. Garde-Dragonder-Regiment zwaardere verliezen. Ze werde van voor en langs de flanken beschoten, waardoor de paarden gewond en in paniek raakten. De ruiters zochten dekking in de grachten en probeerden zich zo terug te trekken, wat in de duisternis lukte.
Het was tijdens die operatie in Moorslede dat de 22-jarige Wolrad om het leven kwam. Toen hij een gewonde dragonder probeerde te helpen werd hij dodelijk geraakt en stief ter plaatse. Een patrouille keerde echter terug en slaagt erin Wolrad’s lichaam te vinden. Uiteindelijk wordt Wolrad’s lichaam op 26 oktober 1914 naar Arolsen gerepatrieerd, waar hij in het familiegraf in het kasteelpark begraven wordt.
Wolrad sneuvelde op 17 oktober 1914 in Moorslede. Op die dag maakte zijn regiment deel uit van een uitgebreide patrouille, samen met het 8. Jäger Regiment zu Pferde en zo’n 40 wielrijders. Ze kregen als opdracht het gebied voorbij Menen richting Dadizele, Moorslede en Westrozebeke te verkennen. Wolrad werd samen met 14 dragonders en met Luitenant von Neuville met 14 cavaleristen vooruitgestuurd. In Dadizele stoten ze op wat verzet van een Britse cavaleriepatrouille en een pantserwagen, maar ze slaagden erin deze troepen te verdrijven met slechts 1 paard als slachtoffer. In Moorslede leed het 23. Garde-Dragonder-Regiment zwaardere verliezen. Ze werde van voor en langs de flanken beschoten, waardoor de paarden gewond en in paniek raakten. De ruiters zochten dekking in de grachten en probeerden zich zo terug te trekken, wat in de duisternis lukte.
Het was tijdens die operatie in Moorslede dat de 22-jarige Wolrad om het leven kwam. Toen hij een gewonde dragonder probeerde te helpen werd hij dodelijk geraakt en stief ter plaatse. Een patrouille keerde echter terug en slaagt erin Wolrad’s lichaam te vinden. Uiteindelijk wordt Wolrad’s lichaam op 26 oktober 1914 naar Arolsen gerepatrieerd, waar hij in het familiegraf in het kasteelpark begraven wordt.
Bronnen 2
|
Vancoillie, Jan. De Duitse militaire begraafplaatsen van de Eerste Wereldoorlog in Moorslede (Jan Vancoillie, 2015) 195-197. Gebruikte bronnen |
|
von Brandenstein, Otto. Des Garde-Dragoner-Regiment (1. Großherzoglich Hessisches) Nr. 23. 1914/1919 (Darmstadt: Verlag Wittich, 1931), 23. Gebruikte bronnen |