Lt
Thomas Hewett Boyd
Informatie over geboorte
|
Geboortejaar: 1892 |
|
Geboorteplaats: Linton, Victoria, Australië |
Algemene Informatie
|
Laatst gekende woonplaats: Alphington, Victoria, Australië |
|
Beroep: Letterzetter |
|
Geloof: Church of England |
Informatie legerdienst
|
Land: Australië |
|
Strijdmacht: Australian Imperial Force |
|
Rang: Luitenant |
|
Service nummer: 63 |
|
Dienstneming datum: 22/08/1914 |
|
Dienstneming plaats: Melbourne, Victoria, Australië |
|
Eenheden: — Australian Infantry, 6th Bn. (Laatst gekende eenheid) |
Informatie over overlijden
|
Datum van overlijden: 04/10/1917 |
|
Plaats van overlijden: Brick Kiln & Yard, Zonnebeke, België |
|
Doodsoorzaak: Killed in action (K.I.A.) |
|
Leeftijd: 25 |
Begraafplaats
|
Passchendaele New British Cemetery Plot: XIII Rij: C Graf: 7 |
Onderscheidingen en medailles 4
|
1914-15 Star Medaille |
|
British War Medal Medaille |
|
Military Cross Medaille — 05/06/1917 |
|
Victory Medal Medaille |
Points of interest 6
| #1 | Geboorteplaats | ||
| #2 | Laatst gekende woonplaats | ||
| #3 | Dienstneming plaats | ||
| #4 | Plaats van verwonding | ||
| #5 | Plaats van verwonding | ||
| #6 | Plaats van overlijden (bij benadering) |
Mijn verhaal
Thomas Hewett Boyd, een voormalig letterzetter, werd in mei 1892 geboren in Linton, Victoria, Australië. Hij was de zoon van mevrouw Boyd en de broer van kanonnier Harold William Boyd (die in 1917 in Frankrijk aan zijn verwondingen overleed) Govert Blom. Op 22 augustus 1914 meldde hij zich aan in Melbourne en vertrok zich op 19 oktober 1914 vanuit Melbourne aan boord van HMAT A20 Hororata met het oorspronkelijke 6de Bataljon, onderdeel van de 2de Australische Brigade van de 1ste Australische Divisie.
Hij kreeg in 1915 een schotwond in zijn rechterarm en in 1917 een schotwond in zijn rug. Op 12 mei 1917 werd hij bevorderd tot luitenant. In juni 1917 werd hem het Military Cross toegekend.
Na zijn diensttijd in Egypte (Gallipoli) trouwde hij op 30 mei 1916 in Norwich, Engeland, met mevrouw Jessie MacDonald (geboren in Schotland). Op 4 augustus 1916 keerde hij terug naar Frankrijk.
Op 4 oktober 1917 nam de 1ste Australische Divisie deel aan de Slag om Broodseinde, een fase van de Derde Slag om Ieper. De Divisie moest rechts van het dorp Zonnebeke oprukken en moest de heuvelrug van Broodseinde en een deel van de weg Passendale-Beselare veroveren en veiligstellen. De aanval werd door twee brigades gedragen. De 1ste Australische Brigade en de 2de Australische Brigade. De 2de Australische Brigade viel eerst aan met het 8ste Bataljon. Zodra ze het eerste doel veroverd hadden, trokken het 6de en 7de Bataljon door naar het tweede doel.
Terwijl het bataljon wachtte op het teken om aan te vallen, legde de Duitse artillerie een zeer zwaar spervuur op de linie. Veel Australiërs kwamen in het open veld vast te zitten en de bataljons aan de linie leden zware verliezen. De Duitse beschietingen wezen niet op voorkennis van een Australische aanval, maar waren een voorbode van een Duitse aanval die toevallig samen met de Australische aanval zou beginnen. Toen de Duitse infanterie aanviel kwamen ze vast te zitten in het geallieerde spervuur dat aan de Australische aanval voorafging. Het spervuur verdreef alles wat er voorbij kwam, waardoor de Duitse verdedigers zeer zware verliezen leden. De Duitse soldaten konden zich bijna nergens verbergen. Degenen die de zware beschietingen overleefden, werden snel uiteengedreven, gedood of gevangen genomen door de oprukkende troepen. Zelfs de Duitsers in de betonnen bolwerken waren volkomen geschokt. De meesten gaven zich zonder slag of stoot over.
De grootste weerstand van de opmars van het 6de Bataljon kwam vanuit een grote krater, nabij Retaliation Farm, waarin een bunker was gelegen. Deze positie werd ondersteund door andere nabijgelegen posten. Bombardementsgroepen van het 6de Bataljon omsingelden snel de posities en slaagden er uiteindelijk in de verdedigers te doden of gevangen te nemen.
Ondertussen was het 8ste Bataljon opgerukt door het moeras en de boomstronken van Romulus en Remus Wood, ten noorden van het gehucht Molenaarelsthoek. Ze kwamen rond 07.15 uur aan bij het eerste doel, de rode lijn.
Rond 08.00 uur trokken het 7e en 6e Bataljon door het 8e Bataljon en zetten de opmars voort. Ze veroverden snel de top van de heuvelrug. Terwijl ze ten westen van Celtic Wood passeerden, werd het 6de Bataljon nu beschoten vanuit verre mitrailleurposities op de Keiberg. Op een gegeven moment werd de opmars naar Celtic Wood gestopt door een Duits bolwerk. Tegen de middag hadden de Australiërs hun stellingen op de heuvelrug geconsolideerd.
Er werden geen tegenaanvallen gelanceerd en het bataljon hield de linie vast tot ze de volgende dag werden afgelost.
Thomas Hewett, 25 jaar oud, sneuvelde in de strijd op 4 oktober 1917. Volgens de oorlogsdagboeken werd hij rond 5u30 tijdens het eerste spervuur van de Duitsers gedood. Luitenant Boyd werd aanvankelijk begraven waar hij stierf, ten oosten van Brick Kiln and Road (28.D.28.c.80.40) door een officier van het 7de Bataljon. Hij werd herbegraven op Passchendaele New British Cemetery, perceel 13, rij C, graf 7.
Hij kreeg in 1915 een schotwond in zijn rechterarm en in 1917 een schotwond in zijn rug. Op 12 mei 1917 werd hij bevorderd tot luitenant. In juni 1917 werd hem het Military Cross toegekend.
Na zijn diensttijd in Egypte (Gallipoli) trouwde hij op 30 mei 1916 in Norwich, Engeland, met mevrouw Jessie MacDonald (geboren in Schotland). Op 4 augustus 1916 keerde hij terug naar Frankrijk.
Op 4 oktober 1917 nam de 1ste Australische Divisie deel aan de Slag om Broodseinde, een fase van de Derde Slag om Ieper. De Divisie moest rechts van het dorp Zonnebeke oprukken en moest de heuvelrug van Broodseinde en een deel van de weg Passendale-Beselare veroveren en veiligstellen. De aanval werd door twee brigades gedragen. De 1ste Australische Brigade en de 2de Australische Brigade. De 2de Australische Brigade viel eerst aan met het 8ste Bataljon. Zodra ze het eerste doel veroverd hadden, trokken het 6de en 7de Bataljon door naar het tweede doel.
Terwijl het bataljon wachtte op het teken om aan te vallen, legde de Duitse artillerie een zeer zwaar spervuur op de linie. Veel Australiërs kwamen in het open veld vast te zitten en de bataljons aan de linie leden zware verliezen. De Duitse beschietingen wezen niet op voorkennis van een Australische aanval, maar waren een voorbode van een Duitse aanval die toevallig samen met de Australische aanval zou beginnen. Toen de Duitse infanterie aanviel kwamen ze vast te zitten in het geallieerde spervuur dat aan de Australische aanval voorafging. Het spervuur verdreef alles wat er voorbij kwam, waardoor de Duitse verdedigers zeer zware verliezen leden. De Duitse soldaten konden zich bijna nergens verbergen. Degenen die de zware beschietingen overleefden, werden snel uiteengedreven, gedood of gevangen genomen door de oprukkende troepen. Zelfs de Duitsers in de betonnen bolwerken waren volkomen geschokt. De meesten gaven zich zonder slag of stoot over.
De grootste weerstand van de opmars van het 6de Bataljon kwam vanuit een grote krater, nabij Retaliation Farm, waarin een bunker was gelegen. Deze positie werd ondersteund door andere nabijgelegen posten. Bombardementsgroepen van het 6de Bataljon omsingelden snel de posities en slaagden er uiteindelijk in de verdedigers te doden of gevangen te nemen.
Ondertussen was het 8ste Bataljon opgerukt door het moeras en de boomstronken van Romulus en Remus Wood, ten noorden van het gehucht Molenaarelsthoek. Ze kwamen rond 07.15 uur aan bij het eerste doel, de rode lijn.
Rond 08.00 uur trokken het 7e en 6e Bataljon door het 8e Bataljon en zetten de opmars voort. Ze veroverden snel de top van de heuvelrug. Terwijl ze ten westen van Celtic Wood passeerden, werd het 6de Bataljon nu beschoten vanuit verre mitrailleurposities op de Keiberg. Op een gegeven moment werd de opmars naar Celtic Wood gestopt door een Duits bolwerk. Tegen de middag hadden de Australiërs hun stellingen op de heuvelrug geconsolideerd.
Er werden geen tegenaanvallen gelanceerd en het bataljon hield de linie vast tot ze de volgende dag werden afgelost.
Thomas Hewett, 25 jaar oud, sneuvelde in de strijd op 4 oktober 1917. Volgens de oorlogsdagboeken werd hij rond 5u30 tijdens het eerste spervuur van de Duitsers gedood. Luitenant Boyd werd aanvankelijk begraven waar hij stierf, ten oosten van Brick Kiln and Road (28.D.28.c.80.40) door een officier van het 7de Bataljon. Hij werd herbegraven op Passchendaele New British Cemetery, perceel 13, rij C, graf 7.
Connectie's met andere militairen 1
|
Boyd Harold William
Broer |
Bronnen 4
|
2nd Brigade Australian Infantry (Australian War Memorial, Campbell (AWM), AWM4 23/2/30). https://www.awm.gov.au/collection/C1338583 Gebruikte bronnen |
|
6th Battalion Australian Infantry (Australian War Memorial, Campbell (AWM), AWM4 23/23/23). https://www.awm.gov.au/collection/C1338583 Gebruikte bronnen |
|
First Australian Imperial Force Personnel Dossiers, 1914-1920 (National Archives of Australia, Canberra (NAA), B2455, BOYD T H). https://recordsearch.naa.gov.au/SearchNRetrieve/Interface/SearchScreens/NameSearch.aspx Gebruikte bronnen |
|
Unit embarkation nominal rolls, 1914-18 War (Australian War Memorial, Campbell (AWM), AWM8). https://www.awm.gov.au/ Gebruikte bronnen |
Meer informatie 4
|
Commonwealth War Graves Commission Database https://www.cwgc.org/find-records/find-war-dead/casualty-details/461156 |
|
Lives of the First World War (Imperial War Museum) https://livesofthefirstworldwar.iwm.org.uk/lifestory/7366907 |
|
Namenlijst (In Flanders Fields Museum) https://namenlijst.org/publicsearch/#/person/_id=4a603bc6-0b86-4a40-9db2-f27182f673cc |
|
The AIF Project (UNSW Canberra) https://www.aif.adfa.edu.au/showPerson?pid=29390 |