Pte
Michael Corcoran
Informatie over geboorte
|
Geboortedatum: 13/01/1894 |
|
Geboorteplaats: Nelson Creek, West Coast, Nieuw-Zeeland |
Algemene Informatie
|
Laatst gekende woonplaats: Greymouth, West Coast, Nieuw-Zeeland |
|
Beroep: Landmeter |
Informatie legerdienst
|
Land: Nieuw-Zeeland |
|
Strijdmacht: New Zealand Expeditionary Force |
|
Rang: Private |
|
Service nummer: 32938 |
|
Dienstneming datum: 27/07/1916 |
|
Dienstneming plaats: Greymouth, West Coast, Nieuw-Zeeland |
|
Eenheden: — Canterbury Regiment, 3rd Bn. (Laatst gekende eenheid) |
Informatie over overlijden
|
Datum van overlijden: 29/11/1917 |
|
Plaats van overlijden: Joiners Rest, Beselare, België |
|
Doodsoorzaak: Killed in action (K.I.A.) |
|
Leeftijd: 23 |
Begraafplaats
|
Polygon Wood Cemetery Plot: / Rij: H Graf: 1 |
Onderscheidingen en medailles 2
|
British War Medal Medaille |
|
Victory Medal Medaille |
Points of interest 4
| #1 | Geboorteplaats | ||
| #2 | Laatst gekende woonplaats | ||
| #3 | Dienstneming plaats | ||
| #4 | Plaats van overlijden (bij benadering) |
Mijn verhaal
Michael Corcoran werd in 1894 geboren in Nelson Creek, een kleine nederzetting aan de voet van de Nieuw-Zeelandse Alpen, in het binnenland van Greymouth aan de westkust. Hij was de zoon van Thomas en Susan en een van vijf kinderen.
In 1916 verliet Michael zijn baan als landmeter voor de Nieuw-Zeelandse regering om zich op te geven voor militaire dienst. Hij trainde maandenlang in Nieuw-Zeeland en Engeland, reisde duizenden kilometers en kwam vanaf mei 1917 in de loopgraven van Frankrijk en België terecht. Daar diende hij als compagniekok in het 3e bataljon van het Canterbury Regiment.
Na de Slag bij Passendale kwamen de Nieuw-Zeelanders in de sector Polygoonbos terecht. Ze brachten hun dagen door met het bemannen van het gebied, het repareren van afbrokkelende loopgraven en het versterken van verdedigingswerken in een landschap vol waterige granaattrechters. De Duitsers hadden de hoger gelegen gebieden in handen en bewegingen in de Nieuw-Zeelandse linies werden vaak opgemerkt en met machinegeweren of artillerie beschoten.
Op 29 november 1917, terwijl Michael voor zijn compagnie kookte in de steunlinies van Joiners Rest, werd hij dodelijk door een granaat getroffen. Volgens de mannen die bij hem waren, bleef hij bij bewustzijn en maakte hij zelfs grapjes:
'I'll see you in Blighty.'
Even later stierf hij. Een maand voor zijn 24e verjaardag.
Zijn dood kwam hard aan. Ralph Mills, een goede vriend van Michael en ook afkomstig uit Greymouth, schreef hierover in een brief aan Michaels zus Cecelia:
"God, Cis, het was moeilijk om hem te verliezen; we waren zulke goede vrienden en een goede vriend is hier meer voor een man dan een broer. Hij was altijd zo vrolijk, niets was hem teveel moeite en de jongens mochten hem allemaal erg graag. Hij was de populairste kok die we hadden sinds we naar Frankrijk kwamen."
Michael werd begraven op een oude Duitse begraafplaats die de mannen de Crucifix noemden, naar een groot kruis dat wonderbaarlijk genoeg nog rechtop stond. Tegenwoordig heet die plek Polygon Wood Cemetery.
In 1916 verliet Michael zijn baan als landmeter voor de Nieuw-Zeelandse regering om zich op te geven voor militaire dienst. Hij trainde maandenlang in Nieuw-Zeeland en Engeland, reisde duizenden kilometers en kwam vanaf mei 1917 in de loopgraven van Frankrijk en België terecht. Daar diende hij als compagniekok in het 3e bataljon van het Canterbury Regiment.
Na de Slag bij Passendale kwamen de Nieuw-Zeelanders in de sector Polygoonbos terecht. Ze brachten hun dagen door met het bemannen van het gebied, het repareren van afbrokkelende loopgraven en het versterken van verdedigingswerken in een landschap vol waterige granaattrechters. De Duitsers hadden de hoger gelegen gebieden in handen en bewegingen in de Nieuw-Zeelandse linies werden vaak opgemerkt en met machinegeweren of artillerie beschoten.
Op 29 november 1917, terwijl Michael voor zijn compagnie kookte in de steunlinies van Joiners Rest, werd hij dodelijk door een granaat getroffen. Volgens de mannen die bij hem waren, bleef hij bij bewustzijn en maakte hij zelfs grapjes:
'I'll see you in Blighty.'
Even later stierf hij. Een maand voor zijn 24e verjaardag.
Zijn dood kwam hard aan. Ralph Mills, een goede vriend van Michael en ook afkomstig uit Greymouth, schreef hierover in een brief aan Michaels zus Cecelia:
"God, Cis, het was moeilijk om hem te verliezen; we waren zulke goede vrienden en een goede vriend is hier meer voor een man dan een broer. Hij was altijd zo vrolijk, niets was hem teveel moeite en de jongens mochten hem allemaal erg graag. Hij was de populairste kok die we hadden sinds we naar Frankrijk kwamen."
Michael werd begraven op een oude Duitse begraafplaats die de mannen de Crucifix noemden, naar een groot kruis dat wonderbaarlijk genoeg nog rechtop stond. Tegenwoordig heet die plek Polygon Wood Cemetery.
Bronnen 1
|
Ferguson D., The history of the Canterbury Regiment N.Z.E.F. : 1914-1919, (Auckland, Whitcombe and Tombs, 1921) , p 206-208. Gebruikte bronnen |
Meer informatie 5
|
Commonwealth War Graves Commission Database https://www.cwgc.org/find-records/find-war-dead/casualty-details/480016 |
|
Namenlijst (In Flanders Fields Museum) https://namenlijst.org/publicsearch/#/person/_id=b02a6b3a-5e3e-4fa0-bf10-7a47a7d410b0 |
|
Lives of the First World War (Imperial War Museum) https://livesofthefirstworldwar.iwm.org.uk/lifestory/7172887 |
|
The NZEF Project (UNSW Canberra) https://nzef.adfa.edu.au/showPerson?pid=53454 |
|
Online Cenotaph (Auckland Museum) https://www.aucklandmuseum.com/war-memorial/online-cenotaph/record/c3169 |