L/Cpl
Ernest Baker
Informatie over geboorte
|
Geboortejaar: 1886 |
|
Geboorteplaats: Bolton, Lancashire, Engeland, Verenigd Koninkrijk |
Algemene Informatie
|
Beroep: Winkelier |
|
Geloof: Church of England |
Informatie legerdienst
|
Land: Australië |
|
Strijdmacht: Australian Imperial Force |
|
Rang: Lance Corporal |
|
Service nummer: 455 |
|
Dienstneming datum: 30/03/1916 |
|
Dienstneming plaats: Mildura, Victoria, Australië |
|
Eenheden: — Australian Infantry, 38th Bn. (Laatst gekende eenheid) |
Informatie over overlijden
|
Datum van overlijden: 12/10/1917 |
|
Plaats van overlijden: Decoy Wood, België |
|
Doodsoorzaak: Killed in action (K.I.A.) |
|
Leeftijd: 31 |
Begraafplaats
|
Tyne Cot Cemetery Plot: XXVI Rij: F Graf: 8 |
Onderscheidingen en medailles 3
|
1914-15 Star Medaille |
|
British War Medal Medaille |
|
Victory Medal Medaille |
Points of interest 3
| #1 | Geboorteplaats | ||
| #2 | Dienstneming plaats | ||
| #3 | Plaats van overlijden (bij benadering) |
Mijn verhaal
Ernest Baker werd in 1886 geboren in Bolton, Lancashire, Verenigd Koninkrijk. Hij was de zoon van John en Elizabeth Baker. De familie Baker bleef echter niet in het Verenigd Koninkrijk en verhuisde naar Australië. Aldaar nam Ernest het beroep van winkelier op zich. Op 30 maart 1916 trok Ernest naar het recruteringsdepot om dienst te nemen in het Australian Imperial Force. Hij werd ingedeeld in A Company, 38th Battalion (10th Brigade, 3rd Division).
Ernest Baker sneuvelde op 12 oktober 1917 tijdens de Eerste Slag bij Passendale, een deel van de Slag bij Passendale. Ditmaal was het tijdens de eerste poging om het dorp in te nemen. Het 38th Battalion kreeg zelf het derde en laatste doel: de inname van Passendale zelf en de consolidatie van een linie ten oosten van het dorp. Acht dagen eerder hadden ze al meegevochten in de Slag om Broodseinde, waarin de heuvelrug werd ingenomen.
Op 11 oktober om 22u45 vertrok het bataljon richting de frontlinies. Tijdens de heenweg kregen ze meteen te maken met stevig artillerievuur, dat de eerste slachtoffers maakte. De volgende dag bereikten ze rond 3u in de ochtend hun posities nabij Hamburg en Waterfields. Twee pelotons van A Company zouden aanvallen langs de rechterflank en twee pelotons van B Company langs de linkerflank. Zij werden gevolgd door opruimers van D Company. De overige pelotons van A en B Company vormden de tweede golf, en zij werden op hun beurt gevolgd door opruimers van C Company.
Tijdens het wachten op het startmoment kregen de Australiërs opnieuw te maken met artillerievuur, dat verdere slachtoffers maakte. Om 5u25 begon de aanval. Het bataljon viel aan in de voetstappen van de 40th Battalion, die als doel Waterfields had. Al snel kwamen ze onder vuur vanuit bunkers in de Belleveu-sector. Een groep onder leiding van luitenant James Richard Munday baande zich een weg over de Ravebeek en het moerassige landschap. Ze slaagden er vervolgens in enkele bunkers het zwijgen op te leggen. Maar dit maakte weinig verschil voor de uitkomst van de slag. Later kwamen de overgeblevenen van de 38th samen met de overlevenden van de 37th en 40th Battalion, en werd het bevel gegeven om terug te trekken naar de startposities. Mede dankzij het falen van de Nieuw-Zeelanders om hun doelen te bereiken en de zware verliezen werd de aanval stopgezet. Om 15u bevonden de overgeblevenen zich terug in hun startposities. De volgende dag werd het bataljon afgelost door het 41st Battalion.
De slag op 12 oktober kwam het 38th Battalion duur te staan. De verliezen waren als volgt: 11 gesneuvelden, 270 gewonden en 101 vermisten. Ernest werd aanvankelijk opgegeven als vermist, maar werd later als gesneuveld verklaard. Hij werd geraakt door een kogel in het hoofd en was op slag dood. Na de oorlog werd zijn lichaam gevonden nabij Decoy Wood en herbegraven op Tyne Cot Cemetery, perceel XXVI, rij F, graf 8.
Ernest Baker sneuvelde op 12 oktober 1917 tijdens de Eerste Slag bij Passendale, een deel van de Slag bij Passendale. Ditmaal was het tijdens de eerste poging om het dorp in te nemen. Het 38th Battalion kreeg zelf het derde en laatste doel: de inname van Passendale zelf en de consolidatie van een linie ten oosten van het dorp. Acht dagen eerder hadden ze al meegevochten in de Slag om Broodseinde, waarin de heuvelrug werd ingenomen.
Op 11 oktober om 22u45 vertrok het bataljon richting de frontlinies. Tijdens de heenweg kregen ze meteen te maken met stevig artillerievuur, dat de eerste slachtoffers maakte. De volgende dag bereikten ze rond 3u in de ochtend hun posities nabij Hamburg en Waterfields. Twee pelotons van A Company zouden aanvallen langs de rechterflank en twee pelotons van B Company langs de linkerflank. Zij werden gevolgd door opruimers van D Company. De overige pelotons van A en B Company vormden de tweede golf, en zij werden op hun beurt gevolgd door opruimers van C Company.
Tijdens het wachten op het startmoment kregen de Australiërs opnieuw te maken met artillerievuur, dat verdere slachtoffers maakte. Om 5u25 begon de aanval. Het bataljon viel aan in de voetstappen van de 40th Battalion, die als doel Waterfields had. Al snel kwamen ze onder vuur vanuit bunkers in de Belleveu-sector. Een groep onder leiding van luitenant James Richard Munday baande zich een weg over de Ravebeek en het moerassige landschap. Ze slaagden er vervolgens in enkele bunkers het zwijgen op te leggen. Maar dit maakte weinig verschil voor de uitkomst van de slag. Later kwamen de overgeblevenen van de 38th samen met de overlevenden van de 37th en 40th Battalion, en werd het bevel gegeven om terug te trekken naar de startposities. Mede dankzij het falen van de Nieuw-Zeelanders om hun doelen te bereiken en de zware verliezen werd de aanval stopgezet. Om 15u bevonden de overgeblevenen zich terug in hun startposities. De volgende dag werd het bataljon afgelost door het 41st Battalion.
De slag op 12 oktober kwam het 38th Battalion duur te staan. De verliezen waren als volgt: 11 gesneuvelden, 270 gewonden en 101 vermisten. Ernest werd aanvankelijk opgegeven als vermist, maar werd later als gesneuveld verklaard. Hij werd geraakt door een kogel in het hoofd en was op slag dood. Na de oorlog werd zijn lichaam gevonden nabij Decoy Wood en herbegraven op Tyne Cot Cemetery, perceel XXVI, rij F, graf 8.
Bronnen 2
|
38th Australian Infantry Battalion, (Australian War Memorial, Campbell (AWM), AWM4 23/55/17). https://www.awm.gov.au/collection/C1338583 Gebruikte bronnen |
|
First Australian Imperial Force Personnel Dossiers, 1914-1920, (National Archives of Australia, Canberra (NAA), B2455, BAKER E). https://recordsearch.naa.gov.au/SearchNRetrieve/Interface/SearchScreens/NameSearch.aspx Gebruikte bronnen |
Meer informatie 4
|
Lives of the First World War (Imperial War Museum) https://livesofthefirstworldwar.iwm.org.uk/lifestory/7333332 |
|
Commonwealth War Graves Commission Database https://www.cwgc.org/find-records/find-war-dead/casualty-details/461800 |
|
The AIF Project (UNSW Canberra) https://aif.adfa.edu.au/showPerson?pid=11174 |
|
Namenlijst (In Flanders Fields Museum) https://namenlijst.org/publicsearch/#/person/_id=c6a69409-d2f2-4b60-9dac-d165358c0313 |